Een verhaal over Zuid Afrika zonder de apartheid te noemen zou niet gaan. En een week is veel te kort om een goed oordeel te vormen en ik kan me echt niet voorstellen hoe erg het voor de val was. e eerste indruk was vertekend, de kroeg waar ik instapte zat zwart en blank aan 1 bar. Waarbij de 2 negers in heftige discussie was met een blanke leeftijdsgenoot. Ik dacht dat het vrienden waren maar toen de blanke later stomdronken tegen ons aan begon te zagen werd wel duidelijk dat hij het niet zo had op de zwarte bevolking. “Zij pakke me werk af” en we moesten vooral naar Cape Town want daar was het leven nog voornamelijk blank en goed. En ook onze gastheren in Mtbubatuba voelden zich toch vooral het prettig in hun blanke omgeving. Tja voor hun was het al een hele overwinning om met Duitse en Engelse ouders kort na de oorlog vrede te sluiten. Een mooi decorstuk bij de bar in huis waren de biljetten van Duitse Reichmarken (van de ene vader) van uit de oorlog naast de oorlogs onderscheidingen van de andere vader.
En het land is zeker verbeterd, maar de apartheid bestaat nog steeds. Blank en Zwart leven nog steeds volkomen langs elkaar heen, niet bij wet, maar wel in de praktijk. Blanken doen boodschappen in winkels waar negers alleen komen als ze er werken en voor de negers geld hetzelfde. En de boodschappen die ik deed was dan ook in de klaarblijkelijk verkeerde winkels want welke supermarkt ik ook ingestapt ben daar was ik werkelijk de enige blanke. En de blik die de hostess trok sprak boekdelen toen ik zei dat ik boodschappen in de spar had gedaan......daar doe je toch geen boodschappen. Blank en zwart gaan echt alleen maar met elkaar om als het echt niet anders kan vanwege werk of andere dringende redenen waarom ze interactie met elkaar zouden moeten hebben
De meeste blanke die ik gezien heb tijdens de vakantie waren de toeristen in eigen land. De restaurants was het etende publiek overwegend blank, aan strand waren er alleen maar blanken aan het recreëren, vissend en vliegerend. Tijdens de safari en boot trips zat er geen enkele neger aan boord behalve als assistent van de blanke kapitein.
En als je overal om je heenkijkt dan wordt bijna al het uitvoerende werk gedaan door de zwarte bevolking, de bediening, de schoenmakerij, op het land, als taxichauffeur als wegwerkers maar ook als parkwacht, politie , Fifa informatie tentjes en zelf gewoon op straat als wachter op de toerist die zij hun auto achter het hek wil parkeren...Ik heb bijna geen blanke zien werken.
Dit leidt tot de conclusie dat er niet veel veranderd is, de blanken zitten nog steeds in het management en runnen het land dus nog steeds ondanks een zwarte regering. De zwarte bevolking is nog steeds voor een groot deel ook nog steeds ontevreden, omdat er veel meer beloofd is door de regering dan er waargemaakt is (politiek blijft wat dat betreft politiek waar ook ter wereld). En in een programma dat ik de avond van terugkomst op tv zag van Adriaan van Dis in Afrika ging het over dezelfde ontwikkeling in Namibië en zoals een Nederlander die daar al 30 jaar woonde zei “mensen die gevochten hebben voor dat wat nu bereikt is moeten niet regeren, soldaten zijn soldaten en zodra die in de politiek gaan......we hebben overal ter wereld gezien waar dat toe leid). Het land moet nog groeien naar een echte democratie (voor zover zoiets bestaat) en de topfuncties moeten nog geïntegreerd worden, maar dat vergt kennis en het vergaren van kennis kost tijd.
Er wordt wel veel werk geschapen, het eerste hotel waar we zaten had overal negers voor. Eentje voor het afruimen van de tafel eentje voor het glazen wassen, eentje voor achter de bar, 3 voor in de keuken eentje die de hele dag op straat leefde en 4x per dag een hek open moest doen om de geparkeerde toeristenauto van het erf af te laten en verder in de kou buiten zat. Eentje voor de bedden afhalen en eentje voor het opmaken. Zoveel personeel hoe kan dat uit....heel simpel een euro (10 rand) per uur is een goed loon. En met een euro per uur wordt het best een duur land en is een avond uit eten ook een dagloon. Er is dus wel werk maar nog heel weinig welvaart. En zelfs veel armoede. Er wonen nog steeds mensen in plaggen en of golfplaten hutten en moeten water halen per jerrycan naar de put in het dorp of het dorp erop. Ook zitten gewoon een heleboel negers gewoon op straat of op een kruk voor hun plaggenhut. Hoe deze mensen leven en vooral waar ze van leven is me nog een groot raadsel.
Maar zoals gezegd het gaat wel de goede kant op. Onderwijs is nu verplicht voor elk kind maar het duurt 20 jaar voordat je een universiteit door bent. Of zoals een van de Engelsmannen in de bar uitdrukte. Ik moet nog dood, mijn kinderen ook nog. Pas mijn kleinkinderen zullen een mogelijk een kans hebben op een echt gemengd Zuid Afrika. Ik hoop het voor de man, en het land heeft potentie, rijk aan goud, diamanten en andere mineralen, een vriendelijke (soms tot op het kontkruiperige af) bevolking zowel zwart als wit een mooie natuur en voor de Europeaan een goedkoop land.
Of ik er ooit terug naar toe ga. Ik weet het niet, ik wil vast nog wel eens op safari, maar dan een echte en niet 3 uurtjes rondtoeren in eigen auto, maar een week of meer offroad de wildernis in. Een een week aan de Indische Oceaan diep zee en strandvissen is iets wat ook wel aanspreekt, maar deze dingen kan ik ook op andere plaatsen. Leuk aan zuid Afrika is wel dat je er heel veel Nederlandse namen tegenkomt en dat ik Afrikaaners wel een leuke taal vind, om te lezen en te horen.
Maar om armoe en ellende te zien en over slechte wegen te rijden het is niet helemaal mijn ding. Ook hou ik er niet van om mijn beperkte welvaart zou snoeihard te voelen, geeft een soort misplaatst machtsgevoel waar ik niet op uit ben. Met geld zwaaien is best leuk, maar geeft een dubbel gevoel in landen als hier.
