Helsinki uit, altijd saai
Live Finland - Nederland en San Marino
Dubbelslag tegen Hongarije
Zweden en Finland thuis
Apartheid
De trip naar Mtbubatuba
The Day After
De FINALE
De Boys en hun vliegavontuur.
Reis geboekt

Vrijdagochtend om 8:00 uur al naar Schiphol en daar waren we net iets te vroeg want we konden nog niet inchecken. Pas om 10:05 precies 3 uur voor vertrek ging de balie open en we waren een van de eersten in de inmiddels toch al lange rij en gelukkig lekken we op een lijst te staan en nog voor half elf hadden we de boarding pas te pakken en met een uurtje vertraging ging een vrij vol vliegtuig (het verbaasde me dat er nog een paar lege plaatsen waren ...donderdagavond was er ook nog steeds ruimte op de vlucht terwijl ik maandag al niet meer dan 6 plaatsen kon boeken) richting de tussenstop in Tripoli.

Met het vliegtuig niets mis, met Tripoli des te meer. Och zo slecht was het ook nog niet, maar het is een oud warm hok en men spreekt er zeer slecht Engels en schenkt geen alcohol en men snapt dat toeristen uit Europa een beste poot uitgedraaid kan worden door de prijzen op centrum Amsterdam niveau te houden. Ik heb het niet gezien want ik zat aan de verkeerde kant van het vliegtuig, maar het scheen dat de resten van het neergestorte vliegtuig er nog steeds lagen en dat dingen als koffers ook nog wel te onderscheiden waren.

Hier moesten we dan minstens 2 uur hangen zonder een blik naar buiten te kunnen werpen en dat deden we maar aan een tafeltje aan de bar onder een niet roken bord, tenminste dat zou het plaatje zeggen, maar geen idee wat de Arabische tekst eronder was want iedereen rookte daar waar het hem uitkwam. Ook de vertragingen werden slecht bijgehouden op het board...inmiddels had onze vlucht al wel een uurtje terug weg hadden moeite gaan en dat gold ook voor alle andere vluchten die rond die tijd hadden moeten vertrekken. Maar goed iets na tien uur was het dan zover, we mochten richting gate. En na mijn vraag of het kraanwater drinkbaar was kreeg ik spontaan 2 flesjes water...duidelijk.

De vlucht in de Airbus 330 die lang niet vol zat ging min of meer voorspoedig, al kwam het van slapen niet echt. Hier en daar wat wegdommelen en rond een uur of 6 kwamen we aan op Johannesburg en zowaar de bagage was er ook......De Finale kwam nu toch wel heel dicht bij. En ondanks dat ik dat nog steeds niet besefte kwamen er wel kriebels elke keer als ik dacht, Jelle morgen zit JIJ bij de WK Finale.

Ondertussen hadden we ook een sms van Tuur ontvangen met de mededeling dat we de kaarten nog niet moesten gaan halen om de kans op bij elkaar zitten te verhogen. Ook een sms van Robert met het adres van het hotel dat het reisbureau van zijn werk had geregeld was wel handig. De huurauto gehaald de Tomtom leren kennen en op weg naar het hotel waar we nog net niet in konden checken omdat we wat vroeg waren. Neem even plaats in de ontbijt zaal en we maken wat in orde. Na een theetje kreeg ik sleutel 108 en trof daar mijn kamer zo aan..... Tja ik was moe, zapte even langs de zenders en viel op dit bed in slaap om anderhalf uur later door Theo te worden gewekt, Robert was geland en we gingen hem ophalen. Ik tik airport in in de satnav en krijg 1 hit....wij dus naar het Grand National Airport en onderweg bedacht ik me dat er 2 vliegvelden waren in Johannesburg, en ja hoor we zaten op de verkeerde... Andere airport ingetikt die had ik inmiddels gevonden in het apparaat. Robert opgehaald en daarna op via het hotel op zoek naar wat eten en een pin...in andere volgorde.

Lekker een soepje vooraf bij de Italiaan waar we heengingen. Paul en Laan die de voorronde wel hadden rond getoerd met de Oranje camping caravan hadden ons al verteld dat het eten en drinken er geen drol kosten en gelijk hadden ze.....ze hadden er ook wel bij mogen zeggen dat een soepje ongeveer anderhalve liter was en bijna een hele kip in stukje indreef. Ik zat al vol voordat ik aan de steak kon beginnen.

Na de maaltijd lekker in bad liggen en na het bad eens kijken hoe het in de kroeg van het hotel was. Ik was er als eerste maar Robert volgende snel. In de kroeg werden we direct herkend, zou het mijn Oranje Holland shirt zijn dat het weggaf...en voordat we het wisten zaten Robert en Ik in een discussie met 2 Engelsen die er al meer dan 40 jaar woonden over voetbal, politiek, voetbal en politiek. En ondanks dat zwart en wit in dezelfde kroeg zat en ik op dat moment dacht dat de integratie best goed ging merkte ik later wel anders en ook een van de Engelsen zei ook al: “ik moet nog dood, en mijn kinderen moeten nog dood, mijn kleinkinderen hebben pas kans op een echt gemengd Zuid Afrika”.

Ondertussen kreeg ik een sms van Tuur dat zij hun boarding pas hadden en om 22:30 kreeg ik er nog een dat ze eindelijk in het vliegtuig zaten....ze zouden om 20 uur al vliegen. Wij nog een biertje en ondertussen waren Franni en Theo ook in de kroeg gekomen. Daar nog een hapje gegeten en tijdens het eten liep de kroeg min of meer leeg op een vreselijk dronken en stinkende gast na die het nodig vond ons lastig te vallen met oninteressant gezwam en dat ook nog een keer of 6 te herhalen.....dronken mensen zijn soms zo irritant. Het enige grappig aan de man was zijn opmerking op het medium “de Octopus”....”Octopuss praat kak, maak calamares van dat beest”.

Om half 11 was de kroeg leeg en ben ik bekaf ik kamer 109 (doar was de sloaperij wel goud) in slaap gevallen, bleek dat ik die kamer had moeten hebben en dat ik in de ochtend de verkeerde sleutel had gekregen........ Rond 4 uur moest ik eruit voor een plas en bleek dat ik een zwaar gefrustreerde sms van Laan had ontvangen....het is nu 3:30 noodweer op Schiphol we zitten nog steeds in het vliegtuig en de airco doet het niet...Bij ons vroor het bijna maar in Nederland was de hitte golf net op zijn hoogtepunt. Terwijl ik medelijden met de andere boys had.....een paar seconden dan want ik sliep heel snel weer in en werd nog net voor het sluiten van de ontbijt tijd wakker. Maar helaas kon de bar niet open om een Colaatje voor me te halen. Er gaat niets boven een onvervalste Coca Cola (bij voorkeur uit (ongeopend) glas anders uit blik) bij het ontbijt. De ontbijt-neger (ze hebben daar overal personeel voor die zo goed als geen geld ontvangen voor hun werk, vroeg mij om geld en niet veel later bleek hij even naar een supermarkt in de buurt gelopen te zijn om een cola voor me te halen...........De Finale Dag was aangebroken.

Libie   Tripoli   Zuid Afrika   Johannesburg   Schiphol   Crash